napisana przez siostrę Miriam
Ikona Maryi Gwiazdy Ewangelizacji Jest ikoną symboliczną. Misją ikony nie jest dialog z naszymi emocjami. Ikona istnieje, by poprowadzić wiarę naszego serca do Źródła Życia. Dlatego jest tworzona w taki sposób, by zachowywała prostotę i ciszę...duchową przeźroczystość w byciu między człowiekiem a Panem Bogiem.
Maryjo Matko mojej codzienności pozbieraj mnie- - człowieka rozdanego światu poprowadź dokąd chcesz tam, gdzie się nawet nie ośmielam przez samotność- - dar, który na mnie czeka by stworzyć mnie na nowo w ciszy, której nie znam dla MIŁOŚCI, z której JESTEM Maryjo, Matko mojej codzienności zaprowadź mnie do Domu Boga do Wiecznej Wzajemności..
Ikona Maryi Gwiazdy Ewangelizacji Gwiazda naszej wiary... Aby wiara stała sie dojrzała dla naszego zjednoczenia z Bogiem-Miłością przeprowadzani jesteśmy przez Noc, która czasem intensywniejąc staje się Nocą ducha. Maryja Pełna Łaski Pełna Ducha Świętego podobnie jak Gwiazda niesie naszemu ciemnemu niebu przyjęte Światło Miłości Ojca i Syna. Staje się dla nas błogosławioną Otuchą, która mówi nam- odwagi, jest Światło.." Światło w ciemności świeci i ciemność go nie ogarnia" . Opowiadają o tym w ikonie symbole- postać gołębicy, gwiazdy, której Światło-biel opromienia postać Maryi. "Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego" (Kol 1,15) Patrząc na Jezusa przytulonego do Maryi widzimy Ojca, który powierza Maryi życie swojego Syna i życie Twoje i moje... Patrząc na to wtulenie się Boga w Maryję widzimy, gdzie i w jaki sposób odnaleźć Słowo Życia , gdzie i w jaki sposób rozpoczyna sie ewangelizacja... Patrząc na to wtulenie się Boga w Maryję widzimy, że "Bóg pokornym łaskę daje"...daje całego siebie w Maryi i poprzez Maryję światu... Pokorę symbolizuje kolor szaty Maryi- brazowy maforion, kolor ziemi. Szaty Jezusa- szaty krolewskie, kaplanskie. Tło Symboliczne kolory - nie ma Ewangelizacji bez męczeństwa.. Źrodłem Ewangelizacji Ciało Wydane i Krew Przelana Jezusa. Oczy Maryi wyrażają empatię między Maryją a nami nie istnieje żadna odległość. Jej dłonie są tronem dla naszego serca. Gwiazdy na maforionie Maryi oznaczają, ze Maryja była niepokalana przed poczęciem, w poczęciu i po narodzeniu Jezusa. Maforion (gr) – wierzchnia szata, długi kobiecy szal, sięgający od głowy do stóp.
Kolor w sztuce ikony nie tyle przedstawia ile wyraża najgłębsze prawdy. Nie jest przedmiotem troski sztuki ikony ukazywanie świata takim jakim on jest w rzeczywistości. Swoisty profetyzm ikony objawia modlącemu się przed nią „nowe Niebo i Ziemię nową” (por Ap.21,1) , a do opisu tej nowej, oczekiwanej rzeczywistości wykorzystuje symbolikę barw. Złoto/żółty Kolorem ponad kolorami, symbolem Boskiej, niedostępnej światłości jest złoto. Dzięki niemu ikona sprawia wrażenie rozświetlonej blaskiem Taboru. Postaci świętych ukazanych na złotym tle objawiają nam prawdę o swoim zanurzeniu w Bogu, o przebóstwienia, które się w nich dokonało. Długo sztuka ikony poszukiwała właściwego sposobu na wyrażenie tej prawdy. Święci Ojcowie stwierdzili jednoznacznie, że migotliwa barwa złota stawiać będzie kontemplującego ikonę w obecności Boga, który „jest światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności” (por 1J 1,5). Nie znajdujemy koloru, który byłby w stanie wyrazić blask słońca, tym bardziej zaś zdać się musimy na pewną umowność jeśli chodzi o niepojęte Światło. Tym właśnie symbolicznym ujęciem będzie zastosowanie złota. Teoforyczne postaci świętych promieniują Bogiem, stąd wokół ich oblicz pojawiają się złocone nimby, które obok omawianej już symbolicznej wartości koloru głoszą prawdę o doskonałości Boga poprzez wykorzystanie okręgu uważanego za najdoskonalszą z form. Złoto pojawia się również na szatach, Ewangelii, przedmiotach, krajobrazie przypominając, że wszystko co zanurzone jest w Bogu opromienione zostaje Boskimi energiami. Takie przesłanie tkwi w używanym przez ikonopisów kolorze. Biel Kolorem bardzo bliskim znaczeniowo złotu jest biel. W całym Piśmie Świętym kolor biały jawi się jako kolor szat aniołów, proroków, apostołów, starców Apokalipsy, czasem również samego Chrystusa. Przyoblec się w białe szaty w okresie wczesnego Kościoła równoznaczne było z przyobleczeniem się w Chrystusa w misterium chrzcielnym. Po dziś dzień biała szata nakładana nowoochrzczonym jest symbolem naszego zanurzenia w Jezusie Chrystusie, pójścia za Barankiem Bożym dokądkolwiek się udaje (por. Ap 14, 4). Według świętego Dionizego Areopagity biel jest także kolorem aniołów, zgodnie zresztą ze świadectwem Ewangelii wg św. Jana (por J 20,12) choć w wyobrażeniach aniołów w malarstwie ikonowym występuje niezwykle rzadko (wyjątek stanowią ikony: Mirofor przy pustym grobie i Wniebowstąpienia, gdzie kolorystyka szat anielskich wierna jest opisom biblijnym). Białe dwiżki (bliki światła na twarzach świętych) są wreszcie symbolem wewnętrznego rozświetlenia, opromienienia Bogiem. Czerwień Od niepamiętnych czasów i najdawniejszych kultur czerwień była kolorem przywodzącym na myśl ogień, żywotne siły, moc. Jest również symbolem piękna i dobra, a wreszcie Ducha Świętego, męczeństwa i miłości. Czerwień może stanowić tło w ikonach świętego proroka Eliasza, gdzie oznacza żarliwość, płomienną służbę proroka wobec Boga (por 1 Krl 19,10) oraz ogarnięcie Duchem Świętym. Barwę tę spotykamy również jako kolor szat świętej równej apostołom Marii Magdaleny, gdzie rozumienie jej może być dwojakie: negatywne ( kolor lubieżności, zmysłowości- symbol dawnego życia świętej) lub pozytywne ( ogarnięcie miłością Chrystusa, przyobleczenie się w nią). Jest wreszcie czerwień kolorem Serafinów, chóru anielskiego przepełnionego miłością i uwielbieniem Boga. Purpura Jednym z odcieni czerwieni jest purpura, która w malarstwie ikonowym posiada swoiste znaczenie, jako koloru symbolizującego władzę, dostojeństwo czasem także bóstwo. Purpurowe są szaty Bogurodzicy „czcigodniejszej od cherubinów i chwalebniejszej (…) od serafinów” według o. Grigorija Kruga ukazujemy Maryję w szatach tej barwy, gdyż „ z purpury własnej krwi utkała Bogu ciało”. Jest to również kolor spodnich szat Chrystusa podkreślający Jego królewskość i władzę nad całym światem (ikony Pantokratora). Czerń W ikonografii stosowana nad wyraz rzadko. Czystą czerń stosuje się przedstawiając Otchłań, królestwo grzechu i śmierci na ikonach Bożego Narodzenia (czerń groty symbolizująca kenozę Syna Bożego, Jego zejście w otchłanie grzechu z misją Odkupienia) Ukrzyżowania, Wskrzeszenia Łazarza oraz Zstąpienia do Otchłani. W innych wypadkach ( źrenice, pasma włosów, liternictwo) używa się „złamanej” czerni lub też barwy brunatnej.
KATOLICKA WSPÓLNOTA ODNOWY W DUCHU ŚWIETYM „BÓG UZDRAWIA” W WOŁOMINIE
